Biraz değiştim,
Her şey kadar,herkes kadar,sen kadar
Değiştim,
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil
Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın,
Ne kazanabileni ne de kaybedeniyim
Sorun değil
Elbet alışırım
Biraz alıştım,
Her şey kadar,herkes kadar,sen kadar
Alıştım!
Varlığını istemediğim tüm eksik yanları
Ve çokluğunu da yokluğunu da istemediğim
İki arada bir derede duyguya alışıyorum
Bir yanım bırak diyor bir yanıma
Kesin değil! Henüz tanıştık
Her şey kadar,herkes kadar,sen kadar
Tanıdığımı sandığım bana daha yakınım artık
Duvarlara öğretirken öğrendiklerim kendi hakkımda
Ve aynalarda ağlarken gördüklerim kendi tarafımda
Bir yanım memnun oldum diyor,
Bir yanım tanıyamadım daha
Samimi değil
Bir hayli kırıldım
Her şey kadar,herkes kadar,sen kadar
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime
Gözlerimden tut da ciğerlerime kadar kırgınım
Aslında ne sana, ne olanlara
Kendime kırgınım!
Maziye hiç değil,ana kırgınım
Anlatamadığım,anlayamadığım masalların bana yaptıklarına
Dinlediğim şarkılarda bana seni anımsatan şarkıcılara
Beni anladığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşuna
Bir hayli kırgınım
Beni ben kırdım oysa
İyi değilim.
Galiba yoruldum
Her şey kadar,herkes kadar,sen kadar....
( Can Yücel )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder