Hoyrattır bu akşam üstleri daima
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yer,
Bir renk çığlığı içinde bahçemizden ,
Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
Lavanta çiçeği kokar kederleri :
Hoyrattır bu akşamüstleri daima.
Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar
Unutuşun o tunç kapısını zorlar
Ve ruh , atılan oklarla delik deşik:
İşte doğduğun eski evdesin birden
Yolunu gözlüyor lamba ve merdiven,
Susmuş ninnilerle gıcırdıyor beşik
ve cümle yitikler,mağluplar,mahzunlar...
Söylenmemiş aşkın güzelliğiyledir
Kağıtlarda yarım bırakılmış şiir;
İnsan yağmur kokan bir sabaha karşı
Hatırlar bir gün bir camı açtığını.
Duran bir bulutu , bir kuş uçtuğunu.
Çöküp peynir ekmek yediği bir taşı...
Bütün bunlar aşkın güzelliğiyledir.
Aşklar uçup gitmiş olmalı bir yazla
Halay çeken kızlar misali kol kola
Ya sizler ! ey geçmiş zaman etekleri
İhtiyaç ağaçlı kuytu bahçelerden
Ayışığı gibi sürüklenip giden:
Geceye bırakıp yorgun erkekleri
Salınan etekler fısıltıyla , nazla
Ebedi aşığın dönüşünü bekler
Yalan yeminlerin tanığı çiçekler
Artık olmayacak baharlar içinde.
Ey ömrün en güzel türküsü aldanış !
Aldan geçmiş olsa bile ümitsiz kış;
Her garipsi ayak izi kar içinde
Dönmeyen aşığın serptiği çiçekler.
Ya sen ! Ey sen ! Esen dallar arasından
Bir parıltı gibi görünüp kaybolan
Ne istersin benden akşam saatinde ?
Bir gülüşü olsun görülmemiş kadın
Nasıl ölümsüzsün aynasında aşkın
Hatıraların bu uyanma vaktinde
Sensin hep , sen , esen dallar arasından.
Ey unutuş! Kapat artık pencereni ,
Çoktan derinliğine çekmiş deniz beni ;
Çıkmaz artık sular altından o dünya .
Bir duman yükselir gibidir kederden
Macerası çoktan bitmiş o şeylerden.
Amansız gecenle yayıl dört yanıma
Ey unutuş ! Kurtar bu gamlardan beni.
( AHMET MUHİP DRANAS )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder